Camfil opublikował biuletyn techniczny na temat wpływu środków odkażających na filtry HEPA dla osób stosujących filtrację powietrza opartą na filtrach HEPA w obiektach i urządzeniach poddawanych rutynowej biodegradacji.
Wysoko-sprawne filtry absolutne (HEPA) są szeroko stosowane w celu zapewnienia czystego powietrza w obiektach, w których obce mikroorganizmy oraz zanieczyszczenia nie mogą być tolerowane. Filtry HEPA są również używane do oczyszczania powietrza z niektórych obiektach, w których mogą znajdować się patogeny. W takich sytuacjach urządzenia są rutynowo czyszczone za pomocą roztworów dezynfekujących, a systemy filtracji mogą być odkażane przed serwisowaniem. W trakcie tych czynności filtr HEPA będzie narażony na działanie środka odkażającego.
Biuletyn techniczny Camfil dostarcza informacji o wpływie rutynowej ekspozycji filtrów na poziomy oparów w otoczeniu z różnych typów roztworów czyszczących stosowanych na powierzchniach obiektów.
Nigdzie nie jest ważniejsza filtracja powietrza niż w zakładach opieki zdrowotnej. Poziom zanieczyszczeń zakaźnych w powietrzu wzrasta proporcjonalnie do zwiększonej gęstości zaludnienia (występowania) zakażonych osobników. Idea nie ogranicza się do szpitali. Domy opieki i gabinety dentystyczne lub kliniki również wymagają skutecznej filtracji. Oszczędności energetyczne i elastyczne systemy filtracji powietrza dla sal operacyjnych również mają wysoki priorytet.
Od 50 lat Camfil projektuje i produkuje rozwiązania do filtracji powietrza dla szpitali i zakładów opieki zdrowotnej we wszystkich głównych regionach świata. Filtry powietrza zapewniają doskonałą ochronę przed chorobami przenoszonymi drogą powietrzną przez instytucje opieki zdrowotnej, o ile są one częścią ogólnego programu kontroli jakości powietrza. Ważna jest także ochrona pracowników zakładu.
Biuletyn techniczny CAMFIL.
Wydajne filtry cząstek stałych (HEPA) są szeroko stosowane w celu zapewnienia czystego powietrza w obiektach, w których mikroorganizmy nie mogą być tolerowane. Wykorzystywane są również do oczyszczania powietrza z niektórych obiektach, w których mogą znajdować się patogeny. W takich sytuacjach urządzenia są rutynowo czyszczone za pomocą roztworów dezynfekujących, a systemy filtracyjne powinny być odkażane przed serwisowaniem.
W trakcie tych czynności filtr HEPA będzie narażony na działanie środka odkażającego.
Dla jasności możemy podzielić powszechnie używane metody na dwie szerokie grupy.
1. Te, które są gazami i oparami, stosowane w odkażaniu przestrzeni, w tym: za formaldehyd (gaz + para wodna)
b. Nadtlenek wodoru (para), dwutlenek chloru (gaz + para wodna)
2. Te, które są rozwiązaniami stosowanymi do odkażania powierzchni w obiekcie, w tym: roztwór wybielacza (podchloryn sodu) (utleniacz)
b. roztwory kwaśne/utleniające, w tym mieszaniny nadtlenku kwasu nad-octowego/nadtlenku wodoru do czwartorzędowe roztwory chlorku amonu
Niniejszy biuletyn skupia się przede wszystkim na pierwszej grupie, w której sporadycznie stosuje się bezpośrednie zastosowanie środka odkażającego na zainstalowanym
filtrze w celu odkażenia go przed serwisowaniem.
Firma Camfil sprawdziła przewidywalne narażenie filtrów HEPA na środki odkażające. Testy laboratoryjne i doświadczenie w zakresie filtrów związane z filtrami HEPA produkowanymi przez Camfil wskazują, że ogólnie materiały używane przez Camfil są odpowiednie do tych zastosowań. Ogólnie rzecz biorąc zgodność materiałów filtra stosowane przez Camfil z powszechnie stosowanymi środkami odkażającymi są dobre lub doskonałe.
Ze względu na higroskopijny i porowaty charakter drewna, filtry wykonane z drewnianych ram obudowy filtra należy unikać tam, gdzie wymagane jest odkażanie mikroorganizmów. Naturalnie zawsze istnieje interakcja między środkami odkażającymi a materiałami, z którymi się stykają. W rzeczywistości w ten sposób ustalają swoją skuteczność w kontrolowaniu drobnoustrojów. W większości przypadków filtry HEPA firmy Camfil wytrzymują te operacje (odkażanie) bez utraty wymaganej wydajności i integralności. Ponieważ każdy środek odkażający ma różny wpływ na filtry, każdy z nich zostanie osobno omówiony poniżej.
Formaldehyd:
Ogólny proces dekontaminacji gazem formaldehydowym – Streszczenie:
Gaz formaldehydowy wytwarza się na miejscu w miejscu użycia przez ogrzewanie ciała stałego paraformaldehyd w zamkniętej przestrzeni. Powstały gaz jest rozprowadzany w całej przestrzeni wraz z parą wodną, aby osiągnąć właściwe stężenie i odkażenie. Docelowy poziom stężenia formaldehydu jest zwykle teoretycznie ustawiony na około 10,5 g / m3 (0,3 g / ft3) lub około 7800 – 8000 ppm. Czas ekspozycji może wynosić od 2 do 16 godzin lub dłużej, a wilgotność względna jest zwykle utrzymywana między 60% a 95% wilgotności względnej podczas cyklu odkażania. Temperatura jest powyżej temperatury otoczenia, około 21° C do 35° C (70° F-95° F). Po odkażeniu przestrzeń może być albo wentylowana do atmosfery, albo gaz formaldehydowy jest neutralizowany za pomocą amoniaku (przez ogrzewanie węglanu amonu lub podobnego związku w celu wytworzenia gazu amoniakalnego), a następnie wentylowany.
Zgodność i charakterystyka filtrów HEPA do odkażania formaldehydem:
Zarówno badania laboratoryjne (jeśli wykonywane), jak i doświadczenie w terenie (jeśli znane) wskazują, że materiały używane przez Camfi do budowy filtrów HEPA wykazują doskonałą zgodność chemiczną z formaldehydem w typowych cyklach dekontaminacji i ogólnie dobra kompatybilność z krótkotrwałym narażeniem na amoniak zgodny z tym procesem. Rozszerzona ekspozycja z mediów filtracyjnych HEPA i aluminium nie zaleca się stosowania komponentów gazu amoniakalnego, szczególnie przy wysokiej wilgotności względnej. Badania ujemnej dekontaminacji frakcyjnej z użyciem 106 wskaźników biologicznych B. atrophaeus demonstrują skuteczność formaldehydu w dekontaminacji filtrów HEPA Camfil.
Nadtlenek wodoru:
Ogólny proces dekontaminacji nadtlenkiem wodoru – Streszczenie:
Para nadtlenku wodoru powstaje w wyniku odparowania lub aerosolizacji stężonego (30-35%) wodnego roztworu nadtlenku wodoru. Niektóre procesy wymagają wstępnego osuszania przed wprowadzeniem par nadtlenku do przestrzeni. Podczas niektórych procesów umożliwia jest mikro-kondensacja i należy unikać gromadzenia się kondensatu, ponieważ kondensat może być bardzo skoncentrowany (60% H2O2). Przez co stężenie nadtlenku w powietrzu może spaść w wyniku kondensacji. Podczas fazy ekspozycji należy utrzymywać temperaturę, wilgotność i punkt rosy w systemie, aby uniknąć nadmiernej kondensacji nadtlenku wodoru na filtrach i powierzchniach HEPA. Maksymalne stężenie nadtlenku wodoru może wynosić od około 250 ppm do około 1600 ppm. Czas ekspozycji na działanie nadtlenku wodoru może wynosić od 30 minut do kilku godzin. Napowietrzanie następuje po cyklu odkażania, aż poziom pozostałości nadtlenku wodoru osiągnie akceptowalnie niski poziom, aby umożliwić dostęp do odkażonej przestrzeni.
Zgodność i charakterystyka filtrów HEPA do dekontaminacji nadtlenkiem wodoru:
Zarówno testy laboratoryjne (jeśli wykonywane), jak i doświadczenie w terenie (jeśli znane) wskazują, że materiały używane przez Camfi do budowy filtrów HEPA wykazują doskonałą zgodność chemiczną z nadtlenkiem wodoru w typowych cyklach dekontaminacji. Wiadomo, że nadtlenek wodoru z biegiem czasu absorbuje się na odsłoniętych powierzchniach i podczas napowietrzania (lub wentylacji) de-absorbuje się z czasem. Wiadomo również, że różne rodzaje powierzchni wykazują różne poziomy adsorpcji i retencji nadtlenku wodoru. Ze względu na fizykę adsorpcji, testy laboratoryjne i monitorowanie efektów wskazują, że obecność filtra HEPA w układzie, z powodu ogromnej powierzchni ośrodka filtracyjnego, może opóźniać osiągnięcie szczytowych poziomów stężenia na filtrach HEPA. Filtr HEPA będzie również wychwytywał kropelki aerozolu w powietrzu, jeśli takie istnieją. Nadtlenek wodoru w fazie pary przejdzie przez HEPA. Poziom koncentracji na filtrze i dalszego stężenia odpowiednio wzrośnie, zbliżając się do poziomu zbliżonego do stężenia powyżej poziomu stężenia po wystąpieniu adsorpcji.
Po dekontaminacji podczas fazy napowietrzania obserwuje się odwrotny efekt. Poziomy nadtlenku wodoru będą chwilowo osiągać maksimum na początku napowietrzania z powodu szybkiej de-absorpcji z ośrodka filtrującego. Całkowity czas napowietrzania może, ale nie musi zostać przedłużony z powodu obecności filtra HEPA w zależności od rodzaju i powierzchni innych powierzchni obecnych w systemie. Badania negatywnej dekontaminacji frakcji z użyciem 106 wskaźników biologicznych G. stearothermophilus pokazują skuteczność nadtlenku wodoru w dekontaminacji filtrów HEPA.
Dwutlenek chloru:
Ogólna prezentacja procesu dezynfekcji dwutlenkiem chloru:
Dwutlenek chloru jest wytwarzany na miejscu w miejscu użycia przez fazę gaz-ciało stałe lub fazę fazy stałej. Niezależnie od metody generowania cykle dekontaminacji są podobne. Powstały gazowy dwutlenek chloru jest rozprowadzany
w całej przestrzeni z parą wodną, aby uzyskać dekontaminację. Docelowy poziom stężenia dwutlenku chloru
zwykle mieści się w zakresie od 1 do 5 mg / l (347
1735 ppm). Czas ekspozycji może wynosić od 30 minut do 2 godzin lub dłużej, a wilgotność względna jest zazwyczaj utrzymywana pomiędzy 60% – 75% wilgotności względnej podczas cyklu dezynfekcji. Odkazana przestrzeń jest ciemna, ponieważ światło przyspiesza rozkład dwutlenku chloru. Temperatura wynosi od temperatury otoczenia do nieco powyżej temperatury otoczenia, w przybliżeniu od 21 ° C do 30 ° C (70 ° F – 86 ° F). Po odkażeniu przestrzeń jest wentylowana przez skruber w celu wychwycenia i zneutralizowania gazu z dwutlenku chloru.
Zgodność i charakterystyka filtrów HEPA do odkażania dwutlenkiem chloru:
Zarówno badania laboratoryjne (jeśli wykonywane), jak i doświadczenia terenowe (jeśli są znane) wskazują, że materiały stosowane przez Camfi do budowy filtrów HEPA wykazują dobrą lub doskonałą chemiczną zgodność z dwutlenkiem chloru w typowych cyklach dekontaminacji. Obudowa i obudowa fi ltrów HEPA z aluminium lub stali nierdzewnej
stal są preferowane dla tych wykonanych z powlekanej stali węglowej. Powtarzająca się ekspozycja spawanej lub wytworzonej (obrabianej, formowanej itp.) Stali nierdzewnej na wysoki poziom dwutlenku chloru, szczególnie w środowiskach o wysokiej wilgotności, spowoduje plamienie rdzy na powierzchni, jeśli zanieczyszczenia żelaza są obecne na odsłoniętej powierzchni metalowej. Tworzenie się plam rdzy jest nadzwyczajne i nie wpływa niekorzystnie na integralność filtra lub
mieszkaniowy. Jednakże, jeżeli pożądane jest, aby powierzchnia była bardzo gładka i aby uniknąć rdzy, zaleca się obróbkę obudowy za pomocą trawienia lub pasywacji lub innymi środkami w celu usunięcia resztkowego zanieczyszczenia żelazem na powierzchniach po wytworzeniu i przed wystawieniem na działanie chloru. dwutlenek.
Plamy rdzy na uprzednio odsłoniętych powierzchniach można usunąć w terenie za pomocą roztworu trawiącego lub innego środka czyszczącego, który usuwa tlenek żelaza.
Po prawidłowym oczyszczeniu plamy nie powrócą po kolejnym kontakcie z dwutlenkiem chloru. Uważne badania wskazują, że chociaż stal nierdzewna niskowęglowa jest korzystna, zastosowanie stali nierdzewnej 316 / 316L nie daje żadnych dodatkowych korzyści w porównaniu ze stalą nierdzewną 304 / 304L. Mieszanina odlewana z poliuretanu HEPA będzie wykazywać charakterystyczną zmianę barwy na żółtą pod wpływem dwutlenku chloru, ale testy wskazują
bez mierzalnych zmian właściwości masy i bez utraty wydajności poliuretanu. Negacja dekontaminacji frakcji za pomocą 106 B.
Wskaźniki biologiczne atrophaeus demonstrują skuteczność dwutlenku chloru w dekontaminacji filtrów HIFF Camfi.
Ekspozycja na środki odkażające do czyszczenia obiektów przez długi czas:
Niektóre materiały składowe i zestawy filtrów zostały wystawione na działanie środków czyszczących (wymienionych w grupie 2 powyżej) w testach laboratoryjnych. Testy te zostały celowo zaprojektowane, aby być surowym, ponieważ kwestie praktyczne ograniczają ekspozycję
czas. Ponieważ ekspozycja środowiska i doświadczenie związane z zainstalowaną bazą filtrów zajmuje wiele lat obserwacji, wszystko w kwestii długoterminowej ekspozycji
do zanieczyszczenia środowiska nie jest obecnie znana. Zasadniczo w naszych badaniach laboratoryjnych i doświadczeniach terenowych nie było poważne interakcje pomiędzy materiałami konstrukcyjnymi i ekspozycją na te czynniki, z następującymi zauważalnymi obserwacjami:
• Należy unikać bezpośredniego nakładania płynnych lub aerozolowanych środków czyszczących na dowolną część filtry.
• Jeśli żel jest wymagany do użycia w aplikacji (np.
biologiczne, przemysł spożywczy), w których stosuje się oksydacyjne odkażanie lub oksydatywne środki czyszczące, a korzystnym żelem jest żel silikonowy. Zastosowanie żelu poliuretanowego skróci efektywny czas życia filtra, ponieważ żele poliuretanowe mogą utleniać się na
powierzchni i wykazują “efekt skórki” po wielu latach użytkowania. Długotrwałe i powtarzane narażanie żelu silikonowego na działanie środków utleniających, takich jak podchloryn sodu, spowoduje zanik pigmentu kolorowego. To przesunięcie koloru samo w sobie nie wskazuje na problem z żelem, ale może wskazywać, że żel jest poddawany
bardzo surowe lub niecodzienne warunki. Ekspozycja żelu silikonowego na chlor i silne kwasy i zasady przez wiele lat może spowodować uszkodzenie żelu poza zmianą koloru, co może pogorszyć działanie układu żelowego.